Gizli çıkış

[Moon Light]

Shinigami hızlı bir şekilde köyden kaçmayı başlamıştı. Kanlı katananasını sırtındaki kınına koyup ağacın tepesine sıçramıştı. Bir yandan arkasına bakıp bir yandanda ilerlmeye çalışıyordu. Onu takip edip etmediklerine bakıyordu. Ailesini öldürmüştü; kanlı ellerine bakıp tekrar yoluna devam etti.

[Uchiha Itachi]

Konohanın Polisleri Onu arıyordu Ailseinin Acımasızca öldüren kişiyi bir yandan Neden Yaptığını Anlamaya çalışırken bir yandan da Onun Peşinden koşuyorlardı biraz ileride ki Çıkışa az kalmıştı artık o Bu Köy Geri dönemezdi

[Moon Light]

Shinigami biraz daha hızlandı. Hava kararmak üzereydi. Gözlerini kapatıp hızlıca ağaçların arasına daldı. Karşısına canavar çıkmamasını ümit ediyordu. Bu yorgunlukla onlardan sadece kaçabilirdi heralde.

[Uchiha Itachi]

Canavarların Bugün İyi Taraflarından Kalkmıştı galiba ki Ona Saldırmadılar Yüzündeki yorgunluk ifadesi daha belirgindi artık çıkış 15 adım Ötedeydi sadece

[Moon Light]

Hızlıca koşmaya devam etti. Hiç bir şekilde hızını kesmiyordu ama nereye gideceğinide bilmiyordu. Sadece delicesine koşuyordu. Bütün hepsi onun yüzünden olmuştu zaten. Ailesini öldürmesinin tek sebebiydi. Adımlarını biraz yavaşlatıp bir ağaca dayandı. Başını arkasına doğru çevirip biraz daha ormanın içine baktıktan sonra yavaşça ağacın köklerine doğru gövdesi yardımıyla oturdu. Hava kararmak üzereydi.

[Uchiha Itachi]

Hava Kararmaya başlamıştı Karanlığın Çökmesinden itibaren Derin bir uyku ve Dinginlik Gelmişti
Ortalığın Sessizliği İnsanın İçine İşlemekteydi
Birde Zifiri Karanlığında Etkisiyle Tam bir Uyutucu ve birzda Şüpheci bir hava vardı

[doom]

ağaçların dallrından sesler gelmişti.orda birinin silueti vardı

[Moon Light]

Shinigami hızla gözlerini açtı. Etrafına sessiz bir şekilde bakınıp aniden ortadan yok oldu. Bu ani yok olmaları seviyordu. Yani aşırı hızı. Hızla gördüğü silüetin hemen arkasındeki ağacın tepesine çıktı.

[Uchiha Itachi]

Itachi Ormana gitmek istemişti içinde bir His vardı onu oraya çeken ama NE olduğunu bilmiyordu Kan kırmızısı Gözleri ile Doomun arkasında Beliriverdi

[doom]

doom birden ürperdi.arkasında birşey olduğunu hissetmişti.hızla arkasını döndü ve orda Itachi yi gördü onu orda görmesi onu şaşırtmıştı.hemen kendini topladı ve Itachi ye bakmaya başladı.onun neden arkasına hızlıca geçtiğini merak ediyordu.

[Uchiha Itachi]

""He he Sende Kimsin Senin Gibi Çocuklar Ormanda Dolaşmamalı Başına Birşey gelebilir değil mi"" Onu Korkutucu Bir şekilde Bakmaya dewam eder.

[doom]

doom karsısındaki kişiyi baştan aşağı süzdü.bu kişi köylü deildi.onun kim oldugunu merak etmeye başlamıştı.''ben bu ormanda yaşıyorum.birinin bu yöne doğru koştuğunu duydum.tam onun kim olduğuna bakıyordumki sen ağacın dalını hareket ettirdin ve benim evimde duruyorsun...sen her kimsen.''onun kim olduğuna dair merakı biraz daha attımıştı.
(NOT:bana cocuk muamelesi yapmayın karakter tanıtımındaki yaşa bakın)

[Moon Light]

Shinigami hızlıca ellerini katanasına götürdü. Karşısında bir Akatsuki üyesi duruyordu ve onun yanındada bir çocuk. Olduğu yerden biraz geriye gidip ağaçtan aşağıya indi. Ellerindeki kan lekelerine aldırmadan yürümeye başladı. Sanki bir şey yokmuş gibi davranıyordu. Ah, birde ne yüksek nede alçak bir ses tonuyla şarkı mırıldanıyordu. En azından o ikisinin duyabileceği bir şekilde.

[Uchiha Itachi]

Doom a "Beni Tanımadın Galiba Uchiha Itachi Adını Herkes bilir"
Birde arkadan Birisinden Gelen Bir ses duydu Biri şarkı söylüyordu Koca ormanda Bunu yapabiliorsa gerçekten ikisini Görmemiş olmaları gerekirdi Diye Düşünüyordu içinden Itachi

[doom]

''Uchiha Itachi hımm...duymadım.biri sarkımı söylüyor yoksa banamı öyle geliyor''doom bu sarkının bir yerden geldiğini biliyordu.ama nerden.işte bir soru daha ortaya çıktı.

[Moon Light]

Shinigami yavaşça yürümeye devam etti. Yüzüne vuran hafif rüzgardan dolayı saçları biraz olsun savruluyordu. Sinsice gözlerini ikisinin olduğu yere doğru kaydırdı. Parlayan mor gözlerini aldırmadan etrafında gezdiriyordu. Evet düşündüğü gibi karşısındaki Akatsuki üyesiydi. Hızlıca kınından katanalarını çekip iki yana savurmaya başladı. Şarkı söylemeyi kesmişti. Sadece katananın rüzgara karşı çıkardığı ses etrafta yankılanıyordu. Hızla olduğu yerden kaybolmuştu. Akatsuki üyesinin arkasındaki ağaca geçip hızla yere doğru bıraktı kendini. Şimdi dipdibe duruyorlardı. Kahküllerinin arasında parlayan gözlerini Akatsuki'nin omzundan bakmaya başladı. Ne kadar sessiz olursa onun o kadar yararınaydı. Katanasının ikisinide kınına tekrar koydu. "Burda ne işiniz var?" Olabildiğince kısık ve etkileyici bir sesle konuşmuştu.

[Uchiha Itachi]

Itachi bunu tanıyordu Kendi ailesini Öldüren kişiydi Hakkında Hiç bir bilgi olmaması Onun Tuhafına Gitmişti
Bu kimdi Veletle Uğraşmaktan daha Çok önemliydi bu Katanaları kullanmakta usta olduğu bir gerçekti Etkilenmişti ama hala Bu kişinin kim olduğu düşüncesi Onu Etkiliyordu.Esen Rüzgarın ardından
-Sende kimsin? diye bir soru yöneltti Ona

[doom]

doom onları izlemeye dalmıstı onlar kimdi?

[Moon Light]

Shinigami Akatsuki'nin karşısında duran çocuğu dikkatle süzüyordu. Hızla süzdüğü çocuğun arkasına geçti. Mor kahküllerinin altından Akatsuki üyesine bakmaya başladı. "Shinigami..." Sadece bunu demişti. En iyi cevap olduğunu düşündü. Tekrar Akatsuki'nin arkasına geçti. Başını sol omzunun üstünden uzatıp dudaklarını kulağına doğru yaklaştırdı. "Ailesine ihanet eden, Shinigami..." Kurumuş kan lekesi olan ellerini Akatsuki'nin omzuna koydu. En azından bir dakika boyunca konuşmadan durmuşlardı. Akatsuki'nin omzuna biraz ağırlığını verip karşılarındaki dala sıçradı. Solundan esen rüzgar saçlarını sağa doğru uçurmaya başlamıştı.

[Uchiha Itachi]

Omzuna dokunan eli hissedince Şaşırdı ama bu geçici bir duyguydu
Shinigami Dala atladıktan sonra Dooma dönüp
Ona Soğuk bir şekilde baktı O kadar konuşmadan sorna Suratındaki ifadeyi merak etmişti
Shinigami ha Yeni Ölüm Meleği Olarak seni getirmişler dünyaya

[doom]

doom olayların nasıl gelişeceğini merak etmişti.Shinigami de kimdi niye ailesini öldürmüstü.Itachi onu tanıyormuydu.
yüzündeki sakin ifade yerini heyecana bırakıyordu.ilk defa bu kadar heyecanlanmıştı.olayların nasıl gelişeceği onu çok meraklandırmıştı.

[Moon Light]

Shinigami soğuk bir şekilde Akatsuki'ye çevirdi. Neymiş Ölüm Meleği'ymiş, miş. Hah, güçsüz olduğunu falan mı düşünüyordu? Sinirle gözlerini çocuğa indirdi. Heyecanlı yüz ifadesine aldırmadan tekrar Akatsuki'ye gözlerini çevirdi. Dudaklarına alaycı bir kıvrım yerleşmişti. O etkileyici sesiyle tekrar konuşmaya başladı. "Dikkat et de o Ölüm Meleği sana bir şey yapmasın..." Bir Akatsuki'yle konuştuğunun farkındaydı, ama umrunda bile değildi. Olduğu yerde bir türlü duramamıştı. Bu sefer hafif sakin bir şekilde Akatsuki'nin önüne sıçradı. Ah, birisiyle konuşurken gözlerini ona dikmeyi ve dipdibe durmayı seviyordu. Onun nefesini hissetsede buna aldırmıyordu. Ay ışığının katanasının ucuna vurmasıyla karman çorman bir yazı parlamıştı. Hiç bir şey yapmayıp öylece beklemeye başladı. "En son burda ne işiniz var demiştim; o soruyu burda ne işin 'var' olarak değiştiriyorum." Mor gözlerini karşısındakinin kırmızı gözlerine dikti.

Biraz diğerinide sorgulaması gerekiyordu. Shinigami'yi birilerine anlatabilirdi. Saçlarını hafifçe savurarak başını arkasına çevirdi. Gözlerini bu sefer çocuğa dikmişti. Kısa sürelik bir bakışmadan sonra tekrar önüne döndü. Akatsuki'den halâ cevap gelmemesi Shinigami'yi şaşırtmıştı doğrusu.

[Uchiha Itachi]

Bu Mor Gözler Onu etkilemiş gibi görünüyordu ay Işığı tepede Onları Aydınlatıyordu.
Shinigaminin Davranışları Hoşuna gitmemeye başlıyordu bir Akatsuki vardı karşısında.En sonunda Sorusuna cevap verme ihtiyacı hissetmişti bunu söylerken Ay ışığı Gözlerini daha da belirgin yapıyordu
-Biri Köyden kaçmış ve onun kim olduğunu görmek istemiştim ve Öğrendim artık Diğer Çocuk Değil tabiki de sensin.
Ve bunları dedikten sonra Bir kaç adım uzaklaşır İnsanlara çok yakın durmayı sevmiyordur.

[doom]

doom bu konuyu az da olsa anlamıştı.yanındaki ağacın gövdesine yaslandı ve olanları dinlemeye başladı.yüzündeki heyecan artık yerini küçük bir tebessüme bırakıyordu.olaylar tamda onun istediği gibi gidiyordu.şimdilik sadece dinlemek gerekiyordu...

[Moon Light]

Shinigami hala yorgundu ama burda olduğunu söylemelerinden korkuyordu. Akatsuki neyse ama diğeri... Gözlerini kendisinden bir-iki adım uzaklaşan Akatsuki'ye dikti. "Öğrenmiş oldun sanırım. Ama bunu öğrenipte ne yapacaksın? Aklında sadece ailesini öldürmüş birisi olarak kalacağım..." Korkusuz muydu? Kesinlikle... Karşısındakiyle sıkı sıkıya savaşabilirdi ama bunu yapmayacaktı. Hayatı değerliydi.